Haaruitval - waar komt het vandaan en hoe kan het worden gestopt?

De mens verliest tot 100 haren per dag, dus algemeen haarverlies (effluvium capillorum) is in het begin niet ongewoon. Als er daarentegen zoveel haren uitvallen dat de algemene beharing zichtbaar dunner wordt en er permanent kale plekken ontstaan, spreekt de medische wereld van een Alopecia gesproken. Ook al is er medisch gezien bij geen van beide verschijnselen sprake van een ziekte, toch hebben de getroffenen vaak veel last van de visuele verschijnselen die haarverlies met zich meebrengt. Terwijl mensen met vol en glanzend haar er vaak vitaal, jeugdig en gezond uitzien, wordt haaruitval daarentegen geassocieerd met ziekte en leeftijd. Dit kan verdere psychologische gevolgen hebben voor de betrokken personen, die niet mogen worden onderschat. Meer dan de helft van de mannen boven de 50 jaar klaagt over alopecia, en vrouwen kunnen er evenveel last van hebben. In tegenstelling tot de wijdverspreide veronderstelling is het dus geenszins een probleem dat alleen mannen treft.

Het verlies van haar op het mannelijk hoofd wordt echter vaak meer sociaal aanvaard. Het leed van vrouwen is daarom gewoonlijk veel groter dan dat van mannen. Bepaalde vormen van haaruitval zijn echter behandelbaar en kunnen weer onder controle worden gebracht. Dienovereenkomstig, bijvoorbeeld, speciale haarproducten zoals de Haarshampoo van Laduti zijn uiterst doeltreffend en kunnen worden gebruikt om de haarstructuur te versterken. Welke andere Soorten haaruitval en hoe u dit probleem kunt bestrijden, wordt uitgelegd in de volgende blogpost.

Haargroeicycli

Totdat het haar uitvalt, gaan ze door drie fasen. In de Groeifase (anageen) worden ze geproduceerd en groeien ze 0,3 tot 0,4 millimeter per dag gedurende een periode van maximaal zeven jaar. Dit wordt gevolgd door de Overgangsfase (catagen), die een paar weken duurt. Gedurende deze tijd scheiden ze zich af van hun wortel en is er geen verdere toevoer van voedingsstoffen. De rustfase (telogeen) markeert het einde van de groei voordat het proces opnieuw begint. Tot een periode van vier maanden zijn de haren slechts licht verankerd in de hoofdhuid, totdat ze uitvallen, bijvoorbeeld tijdens het wassen, en dan op dezelfde plaats weer aangroeien.

Erfelijke alopecia

De meest voorkomende variant van haaruitval, androgenetische alopecia genoemd, is Genetische aard. Met deze uitdrukking kan de maarfollikel als gevolg van een erfelijke aanleg om een bepaald mannelijk geslachtshormoon (DHT) overmatig te gebruiken. Dit mannelijk hormoon heeft een negatief effect op de groeifase van het haar en kan de levensduur verkorten. Het hoofdhaar valt sneller dan gemiddeld uit en het haar dat teruggroeit wordt steeds dunner. In sommige gevallen sterft de haarwortel na verloop van tijd zelfs helemaal af. Zowel mannen (75%) als vrouwen (50%) kunnen door deze vorm worden getroffen, hoewel het typische verloop tussen beide geslachten aanzienlijk verschilt:

Symptomen bij vrouwen

Bij het vrouwelijk geslacht begint het haar gewoonlijk dunner en dikker te worden vanaf de middenscheiding. In sommige gevallen kan dit geleidelijke proces gepaard gaan met een toegenomen diffuse haaruitval. Terwijl het haar direct op de kruin uitdunt, blijft het voorhoofd daarentegen onaangeroerd. Daarom worden ze meestal niet helemaal kaal. Sommigen ontwikkelen al op vrij jonge leeftijd dunner wordend haar, maar meestal pas na de Menopauze.

Symptomen bij mannen

Voor de heren van de schepping, die aan aangeboren haarverlies lijden, komen meestal voor krullend haar als een typisch eerste teken. Het haar op het voorhoofd begint dunner te worden en de haarlijn trekt terug. Naarmate de ziekte vordert, wordt ook de achterkant van het hoofd dunner en groeit het voorheen sterke, gezonde haar slechts zwakjes terug. De getroffen gebieden breiden zich in de loop van de tijd steeds verder uit, totdat uiteindelijk kaalheid optreedt.

Cirkelvormige haaruitval

In tegenstelling tot erfelijke haaruitval is circulaire haaruitval (alopecia areata) ziektegerelateerd. Het wordt gekenmerkt door afzonderlijke kale en ronde plekken op het hoofd en is niet geslachtsspecifiek. Een verband met leeftijd is ook nog niet vastgesteld. Kenmerkend is dat er binnen enkele dagen ronde, kale plekken op het hoofd verschijnen. Hoewel de precieze oorzaken van deze ziekte nog niet volledig zijn onderzocht, lijkt het te gaan om een immunologische aandoening en dus om een auto-immuunziekte. Het haar op het hoofd wordt door het immuunsysteem gezien als een vreemd lichaam en wordt afgestoten. Deze vorm komt vaak voor in verband met verschillende allergieën.

Wat te doen bij creusculaire haaruitval?

Zelfs als een circulaire storing omkeerbaar is en snel vanzelf verdwijnt, moet bij de eerste tekenen toch een vroege diagnose worden gesteld. Dermatoloog moeten worden geraadpleegd. Dit helpt bij het oorzaakonderzoek en kan bovendien bijvoorbeeld Hormoonpreparaten voorschrijven in de vorm van crèmes of tabletten om de symptomen te behandelen. Vaak duurt het echter enkele jaren voordat de kale plekken volledig zijn verdwenen. Ook denkbaar is de therapie met een zgn. Verwaarloosbare laserdie microscopisch kleine wondjes op de hoofdhuid veroorzaakt, die op hun beurt de groei van haarwortels bevorderen. Voorts worden de volgende middelen gebruikt als mogelijke vormen van behandeling:

• Glucocorticoïden (cortisone) als lotion of oplossing voor toepassing
• Topische immunotherapie (actieve stof difencyprone (DPCP, aan te brengen op de aangetaste zones)
• PUVA als geneesmiddel voor toepassing met aansluitende UV-A bestraling

Diffuse haaruitval

Als de diagnose diffuse haaruitval wordt gesteld, moet de oorzaak meestal worden gezocht in de levensomstandigheden van de betrokkene. Ziekten zoals een schildklierafwijking of een acuut tekort aan voedingsstoffen zijn niet zelden de aanleiding en moeten in overweging worden genomen bij het onderzoek naar de oorzaak. Patiënten melden dat de haaruitval ongeveer drie tot vier maanden na een uitlokkende gebeurtenis begint, en daarom spreken deskundigen in dit verband ook wel van reactief verlies. Kenmerkend is ook dat het haar tijdelijk over het hele hoofd gelijkmatig uitdunt. Deze variant doet zich altijd onvoorspelbaar voor en duurt meestal minder dan zes maanden. Andere mogelijke triggers kunnen ook zijn:

• Psychologische en emotionele stress
• Fysiek Stress als gevolg van onjuiste of onzorgvuldige verzorging, bijvoorbeeld
• Verlies van een geliefde
• Ondervoeding
• Zwangerschap / Geboorte
• stoppen met de pil
• Menopauze
• Drugs
• Seizoensverandering

Alle beschreven factoren kunnen op lange termijn een schadelijk de haarcyclus beïnvloeden. Een stopzetting van de groei is dan vaak het gevolg. Bovendien is het niet ongewoon dat deze vorm episodisch en komt voor in bepaalde levensfasen.

Veel voorkomende vormen van therapie

Wat de behandeling betreft, wordt in de eerste plaats getracht de haarfollikels weerbaarder te maken en de oorzaken aan te passen door een gedragsverandering. Naast het verminderen van stress moet ook het dieet worden heroverwogen en eventueel aangepast. Een evenwichtige voeding helpt om fysieke tekorten te corrigeren die zijn ontstaan en hebben bijgedragen tot haaruitval. Bovendien is gebleken dat de inname van voedingssupplementen een ondersteunende werking heeft.

Ook bewezen doeltreffend is de behandeling met een Diode laserdat is het stimuleren van de bloedtoevoer naar de haarwortel. Dit gaat het verlies tegen en stimuleert de activering van nieuwe groei. Deze methode wordt sinds enkele jaren steeds meer toegepast en geniet groeiende populariteit. De toepassing verloopt over een periode van zes maanden tot een jaar.

Voedingswaarde haaruitval

Het menselijk haar bestaat hoofdzakelijk uit Creatineeen proteïne waaruit ook vinger- en teennagels worden gevormd. Bijvoorbeeld, als er een acuut proteïnetekortDit kan bijdragen tot het verlies van haar, omdat het lichaam de haargroei stopt en de rustfase vroegtijdig inleidt. Het haar wordt via de wortel voorzien van alle belangrijke voedingsstoffen. Als er een IJzertekort of een tekort aan vitaminen en sporenelementenDit kan ertoe leiden dat het haar merkbaar dunner en brozer wordt en breekt. Belangrijke voedingsstoffen die ons haar nodig heeft en die als vitaminen en sporenelementen kunnen worden opgenomen, zijn:

• IJzer
• Zink
• Biotine (Vitamine B7)
• Vitamine A, E en C

Haaruitval door onjuiste verzorging

In zeldzamere gevallen is verkeerde of onjuiste haarverzorging ook de oorzaak van plotseling haarverlies. Daarom is een goede verzorging met de juiste producten uiterst belangrijk voor de gezondheid en het uiterlijk van het haar. Vooral agressieve producten zoals bleken kunnen het haar aantasten of uitdrogen. Het resultaat: het haar ziet er broos uit en vertoont gespleten punten, en er kan haarbreuk optreden.

Cosmetische producten zoals haarsprays of gels moeten zo worden aangebracht dat ze de poriën van de hoofdhuid niet verstoppen en de langdurige toevoer van zuurstof en voedingsstoffen voor het haar niet afsnijden. Regelmatig spoelen en wassen is voldoende om dit te voorkomen. Verven en overmatige hitte van een haardroger of krultang bevorderen ook aanzienlijk het uitvallen. Omwille van het haar dienen geurstoffen en conserveringsmiddelen, alsmede verzorgingsproducten die siliconen bevatten, principieel te worden vermeden.

Tips voor de juiste verzorging

Met een paar Tipskan het haar voorzichtig behandeld worden, zodat het zelfs na enige tijd nog krachtig werken en verliest zijn glans en structuur niet. Deze basisaanbevelingen zouden daarbij kunnen helpen:

• Gebruik slechts eenmaal per week een shampoo
• De verzorgingsproducten moeten individueel aan de betrokken persoon worden aangepast
• Af en toe spoelen en behandelingen zorgen voor een betere doorkambaarheid
• Droog haar beter in de lucht
• Beschermt hoofdhuid haar en huid tegen UV-stralen
• Gebruik van zachte borstels

Haartransplantatie en andere ondersteunende maatregelen

In sommige ernstigere gevallen, als alle bovengenoemde benaderingen geen verbetering beloven, kan een haartransplantatie als laatste stap worden overwogen. In dit geval wordt het eigen haar van de patiënt getransplanteerd op de kale plekken en vervangt zo het haar dat is uitgevallen. Er zijn twee technieken mogelijk. Terwijl bij de ene methode reepjes huid (FUT) worden verwijderd en getransplanteerd, worden bij de andere techniek hele haarwortelclusters (FUE) verwijderd en opnieuw geplant. Welke aanpak beter is, kan niet in algemene termen worden beantwoord en hangt af van de individuele behoeften. De striptechniek laat bijvoorbeeld een litteken achter dat zichtbaar is in een kort kapsel.

Om haaruitval te voorkomen, zijn een evenwichtige voeding en regelmatige lichaamsbeweging een goede eerste aanpak. Stress en emotionele uitbarstingen moeten zoveel mogelijk worden vermeden of gestopt, omdat op die manier veel risicofactoren van meet af aan kunnen worden uitgesloten. Ook als Huismiddeltje Hoofdmassages zijn effectief gebleken, omdat ze de doorbloeding van de hoofdhuid stimuleren.

Conclusie